بررسی اجرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری در آموزش و پرورش
روح اله حقیقی امین آبادی*
چکیده:
فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری، نظام پرداخت کارکنان دستگاههای اجرایی را بر مبنای ارزشیابی عوامل شغل و شاغل و سایر ویژگیهای مذکور در مواد آتی تعیین نموده است. بر اساس ماده ۶۵ این قانون، کلیه مشاغل مشمول این قانون بر اساس عواملی نظیر اهمیت و پیچیدگی وظایف و مسئولیتها و سطح تخصص و مهارتهای مورد نیاز، به یکی از طبقات جدول یا جدول‌های حقشغل اختصاص مییابند و بر اساس ماده ۶۶ این قانون، کلیه شاغلین مشمول این قانون بر اساس عواملی مانند: تحصیلات، دوره های آموزشی و مهارتها، سنوات خدمت و تجربه از امتیاز حقشغل بهرهمند میگردند. با فرض استقلال هر یک از عوامل حقشغل و شاغل، هدف این پژوهش بررسی فرض اجرای صحیح این قانون از طریق بررسی رابطه بین حقشغل و حقشاغل پرسنل آموزش و پرورش با استفاده از تحلیل حقوق ۵۸۶۰۴ نفر از نیروهای شاغل در آموزش و پرورش استان اصفهان در سال ۱۳۹۲ از طریق نرم‌افزار Spss میباشد.
یافتههای پژوهش نشان میدهد بین حقشغل با میانگین ۵۲۳۸۵۲۵ ریال و انحراف معیار ۱۳۲۲۶۴۱ و حقشاغل با میانگین ۲۹۸۴۴۱۱ ریال و انحراف معیار ۷۸۸۹۴۳ در سطح خطای (۰.۰۰۱ sig=)، همبستگی (۰.۸۷۶ r=) وجود دارد. این امر نشان میدهد، در سطح اطمینان بالا، رابطه مستقیم و زیاد بین این دو متغیر وجود دارد. از این‌رو، با عنایت به هدف قانونگذار مبنی بر تاثیر مستقل عوامل مذکور بر حقوق، میتوان نتیجه گرفت هدف قانونگذار در مرحله اجرای قانون محقق نشده است.
